```html

Ontwerp Patronen in Ruby: Implementatie van Proxy

In de wereld van softwareontwikkeling zijn ontwerp patronen cruciaal voor het creëren van flexibele en onderhoudbare code. Een van deze patronen is het Proxy-patroon, dat een tussenlaag biedt tussen een client en een object. Dit artikel verkent het Proxy-patroon in Ruby, inclusief de implementatie, voordelen en enkele praktische voorbeelden.

Wat is het Proxy-patroon?

Het Proxy-patroon is een structureel ontwerp patroon dat een plaatsvervanger of een vertegenwoordiger voor een ander object biedt. Dit kan nuttig zijn in verschillende scenario's, zoals het beheren van toegang tot een object, het lazy-loaden van zware objecten of het toevoegen van extra functionaliteit zonder de oorspronkelijke klasse te wijzigen.

Toepassingen van het Proxy-patroon

Beveiliging: Beperk de toegang tot een object door een proxy te gebruiken die controleert of de gebruiker gemachtigd is.
Lazy Loading: Laad zware objecten alleen wanneer ze daadwerkelijk nodig zijn.
Logging: Voeg loggingfunctionaliteit toe zonder de oorspronkelijke klasse te wijzigen.
Controle: Houdt toezicht op het gebruik van een object, bijvoorbeeld bij het bijhouden van het aantal aanroepen.

Hoe werkt het Proxy-patroon?

Het Proxy-patroon bestaat uit drie hoofdcomponenten:

Subject: Dit is een interface die zowel de echte subjectklasse als de proxyklasse implementeert.
RealSubject: Dit is de echte klasse die de kernfunctionaliteit biedt.
Proxy: Dit is de klasse die de toegang tot de RealSubject beheert en extra functionaliteit kan toevoegen.

Een eenvoudig voorbeeld van het Proxy-patroon in Ruby

Laten we een eenvoudig voorbeeld bekijken van het Proxy-patroon in Ruby. We gaan een afbeelding laden die zwaar is in termen van geheugen. We zullen een proxy maken die de afbeelding alleen laadt wanneer deze daadwerkelijk nodig is.

class Image
  def initialize(filename)
    @filename = filename
    load_image
  end

  def load_image
    puts "Afbeelding #{@filename} wordt geladen."
  end

  def display
    puts "Afbeelding #{@filename} wordt weergegeven."
  end
end

class ImageProxy
  def initialize(filename)
    @filename = filename
    @real_image = nil
  end

  def display
    load_image if @real_image.nil?
    @real_image.display
  end

  private

  def load_image
    @real_image = Image.new(@filename)
  end
end

# Gebruik van de proxy
image = ImageProxy.new("zware_afbeelding.jpg")
image.display

In dit voorbeeld hebben we een Image klasse die de afbeelding daadwerkelijk laadt en weergeeft. De ImageProxy klasse laadt de afbeelding pas wanneer de display methode wordt aangeroepen. Dit bespaart geheugen en laadtijd totdat het echt nodig is.

Voordelen van het Proxy-patroon

Het Proxy-patroon biedt verschillende voordelen:

Beheer van bronnen: Het helpt bij het efficiënt beheren van systeembronnen door objecten alleen te laden wanneer dat nodig is.
Afzondering van verantwoordelijkheden: Het scheidt de verantwoordelijkheden van de client en het echte subject, wat leidt tot een betere code-organisatie.
Flexibiliteit: Het maakt het mogelijk om extra functionaliteit toe te voegen zonder de oorspronkelijke klasse te wijzigen.

Complexere voorbeelden van Proxy-patronen

Nu we de basis van het Proxy-patroon hebben behandeld, laten we kijken naar enkele complexere voorbeelden, zoals beveiligingsproxies en virtuele proxies.

Beveiligingsproxy

Een beveiligingsproxy kan worden gebruikt om toegang tot een object te beheren op basis van gebruikersrechten. Hier is een voorbeeld:

class RealSubject
  def request
    puts "Echte subject: Verzoek ontvangen."
  end
end

class SecurityProxy
  def initialize(real_subject, user)
    @real_subject = real_subject
    @user = user
  end

  def request
    if authorized?
      @real_subject.request
    else
      puts "Toegang geweigerd voor gebruiker #{@user}."
    end
  end

  private

  def authorized?
    # Simuleer autorisatiecontrole
    @user == "admin"
  end
end

# Gebruik van de beveiligingsproxy
real_subject = RealSubject.new
proxy = SecurityProxy.new(real_subject, "gebruiker")
proxy.request

proxy_admin = SecurityProxy.new(real_subject, "admin")
proxy_admin.request

In dit voorbeeld controleert de SecurityProxy of de gebruiker geautoriseerd is voordat hij een verzoek doorgeeft aan het echte subject.

Virtuele proxy

Een virtuele proxy kan worden gebruikt om de initiële kosten van het maken van een object uit te stellen. Hier is een voorbeeld:

class HeavyObject
  def initialize
    puts "Zwaar object wordt gemaakt."
  end

  def operation
    puts "Operatie op zwaar object."
  end
end

class VirtualProxy
  def initialize
    @heavy_object = nil
  end

  def operation
    load_heavy_object if @heavy_object.nil?
    @heavy_object.operation
  end

  private

  def load_heavy_object
    @heavy_object = HeavyObject.new
  end
end

# Gebruik van de virtuele proxy
proxy = VirtualProxy.new
proxy.operation
proxy.operation

In dit voorbeeld wordt het zware object pas aangemaakt wanneer de operation methode voor het eerst wordt aangeroepen. Dit kan de prestaties verbeteren door onnodige objectcreatie te voorkomen.

Conclusie

Het Proxy-patroon is een krachtig hulpmiddel in de toolbox van een ontwikkelaar. Het biedt niet alleen een manier om de toegang tot objecten te beheren, maar het stelt ook ontwikkelaars in staat om extra functionaliteit toe te voegen zonder de oorspronkelijke klassen te verstoren. Door de voorbeelden in dit artikel kun je nu het Proxy-patroon in Ruby implementeren en profiteren van de voordelen die het biedt.

Of je nu een beginner bent of een ervaren ontwikkelaar, het begrijpen van ontwerp patronen zoals het Proxy-patroon kan je helpen bij het schrijven van beter gestructureerde en onderhoudbare code. Probeer het zelf en ontdek de mogelijkheden die het biedt in je eigen projecten.

```